Blijf op de hoogte van al het nieuws rondom onze expertises
(groeps)aansprakelijkheid bestuurders wegens opzettelijke benadeling van aandeelhouder
Mag een burgemeester op grond van de APV een exploitatievergunning weigeren of intrekken vanwege “slecht levensgedrag”? Veel gemeenten hebben in hun Algemeen Plaatselijke Verordening (APV) staan dat een exploitatievergunning geweigerd of ingetrokken kan worden als de exploitant of leidinggevende van slecht levensgedrag is. In de jurisprudentie lijkt er onduidelijkheid te bestaan of een dergelijke weigeringsgrond […]
Inhoudsopgave
Mag een burgemeester op grond van de APV een exploitatievergunning weigeren of intrekken vanwege “slecht levensgedrag”?
Veel gemeenten hebben in hun Algemeen Plaatselijke Verordening (APV) staan dat een exploitatievergunning geweigerd of ingetrokken kan worden als de exploitant of leidinggevende van slecht levensgedrag is. In de jurisprudentie lijkt er onduidelijkheid te bestaan of een dergelijke weigeringsgrond niet in strijd zou zijn met de Dienstenrichtlijn (richtlijn 2006/123/EG). De Afdeling heeft een tipje van de sluier opgelicht.
De voorzieningenrechter in Amsterdam heeft in een recente uitspraak (ECLI:NL:RBAMS:2019:4070) geoordeeld dat het voor een dienstenverrichter (in die zaak ging het om een caféuitbater) niet goed mogelijk is om zich vooraf op de hoogte te stellen van de wijze waarop het criterium “slecht levensgedrag” wordt ingevuld bij de beoordeling van een aanvraag om een exploitatievergunning.
Daarom valt volgens de voorzieningenrechter niet uit te sluiten dat dit criterium in strijd is met artikel 10 van de Dienstenrichtlijn. De Dienstenrichtlijn vereist namelijk dat met duidelijke, ondubbelzinnige, objectieve, vooraf bekendgemaakte, transparante en toegankelijke criteria wordt voorkomen dat bestuursorganen hun bevoegdheden op willekeurige wijze uitoefenen.
Met deze beslissing sluit de voorzieningenrechter in Amsterdam zich aan bij de voorzieningenrechter in Utrecht, die op 14 december 2018 (ECLI:NL:RBMNE:2018:6217) in een soortgelijke zaak ook tot deze conclusie kwam.
Hoewel de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State (hierna: de Afdeling) tot heden nog geen uitspraak heeft gedaan over de vraag of het criterium “slecht levensgedrag” in strijd is met de Dienstenrichtlijn, heeft de Afdeling echter in haar uitspraken van 26 februari 2019 (ECLI:NL:RVS:2019:581) en 19 juni 2019 (ECLI:NL:RVS:2019:1931) wel geoordeeld dat de voorwaarde dat een exploitant niet in enig opzicht van slecht levensgedrag mag zijn geen rechtsonzekerheid geeft. Voor de term “slecht levensgedrag” werd in die zaak aansluiting gezocht bij de Drank- en Horecawet en dit is blijkbaar volgens de Afdeling voldoende.
Het lijkt erop dat de voorzieningenrechters voorzichtiger zijn dan de Afdeling. De Afdeling blijft op de lijn dat het criterium “slecht levensgedrag” geen rechtsonzekerheid geeft. Het zou goed kunnen dat de bovenstaande uitspraken van de Afdeling een opmaat zijn voor de beslissing van de Afdeling op de vraag of het criterium “slecht levensgedrag” in strijd is met de Dienstenrichtlijn. Daarbij dient wel opgemerkt te worden dat het criterium “slecht levensgedrag” dan ruimer getoetst zal moeten worden. Naast de vraag of het criterium geen rechtsonzekerheid geeft, zal ook beoordeeld moeten worden of er sprake is van een duidelijk, ondubbelzinnig, objectief vooraf bekendgemaakt, transparant en toegankelijk criterium. Het is wachten op de eerste uitspraak van de Afdeling hierover.
Blijf op de hoogte van al het nieuws rondom onze expertises
Onze advocaten delen hun visie, geven tips en houden u op de hoogte van de laatste ontwikkelingen op de voor u belangrijke rechtsgebieden.